M-learning biedt enorme mogelijkheden, maar is natuurlijk niet de oplossing voor al onze problemen. Wat zijn mogelijke obstakels?
In ons vorige blog legden we uit wat M-learning is: een vorm van E-learning waarbij het device, de lerende en in het ideale geval ook de inhoud mobiel zijn. Dat biedt enorme mogelijkheden, maar is natuurlijk niet de oplossing voor al onze problemen. Wat zijn mogelijke obstakels voor M-learning?
De wetenschappelijke literatuur over M-learning biedt hiervoor een aantal aanknopingspunten. Een slecht scherm of matige internetverbinding natuurlijk, maar dat zijn in Nederland tegenwoordig schimmen uit een ver verleden. Mijn scherm lijkt meer pixels te hebben dan de wereld om me heen en mijn internet is sneller dan ehhhh… ikzelf dus. Een aantal psychologische obstakels zijn tegenwoordig relevanter. Zo kan men er simpelweg nog niet helemaal klaar voor zijn (lage readiness). Bijvoorbeeld omdat men digitaal ongeletterd is, of in een wat minder extreem geval, omdat men te lage self-efficacy heeft: Zowel de ontwikkelaar als de lerende kan immers weinig geloof in eigen kunnen hebben. En hoewel de sociale wetenschappen doorgaans niet uitblinken in keiharde en onomstoten conclusies, blijkt dit geloof in eigen kunnen in uiteenlopende situaties de belangrijkste voorspeller van succes. Weinig geloof in eigen kunnen kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door laag gebruiksgemak, wat weer veel onnodige cognitive load veroorzaakt, simpel gezegd een té vol hoofd. Wanneer je als organisatie M-learning in wilt zetten, is het dus belangrijk om in de gaten te houden hoe het zit met het geloof in eigen kunnen van de ontwikkelaars en lerenden.
Een ander obstakel is lage autonomie van de lerende. De psychologen Deci & Ryan hebben uitgebreid onderzocht hoe belangrijk autonomie is voor je motivatie. Je houdt de dingen waar je zelf voor kiest, omdat je ze leuk of interessant vindt, nou eenmaal vaak net wat enthousiaster en langer vol. M-learning kan deze autonomie mogelijk maken. Maar voegt dus ook veel minder toe wanneer die autonomie niet mogelijk of wenselijk is.
Tot slot kan een obstakel zijn dat lerenden niet gegrepen worden door de inhoud en zodoende passief worden. En passiviteit is een zeer effectieve manier om heel weinig te leren. Effectief, klinkt nog best leuk toch? Is het niet. Wanneer je gebruik gaat maken van M-learnings is het dus cruciaal om te zorgen voor een goede engagement bij de lerende.
Dus mogelijke obstakels zijn lage readiness, lage self-efficacy, lage autonomie en lage engagement. Obstakels die overigens ook bij alle andere vormen van leren relevant zijn. M-learning is immers niet fundamenteel anders, maar er zijn wel degelijk verschillen met het traditionele leren. Wat bijvoorbeeld erg verschilt, is de mate van directe terugkoppeling. Als men in slaap doezelt tijdens mijn presentatie zie ik dat, maar als iemand zit te knikkebollen tijdens het maken van mijn M-learning zal ik het nooit weten. Het is dus extra van belang om na te denken over de obstakels en een plan te maken voor het wegnemen ervan.
We hopen dat je geen obstakels ziet om contact met ons op te nemen over dit blogje, of over het gebruik van Wisbits. Mocht je die obstakels wel ervaren, laat het ons even weten! 😉
